Kunstwerk voor de Goudse Hout bekend!

Vandaag 30 september is de uitslag bekend geworden: het nieuwe kunstwerk wordt: saying hi and goodbye!
Het kunstwerk met de gele hagedis won overtuigend met bijna 60% van de uitgebrachte 1221 stemmen. Begin 2021 wordt het nieuwe kunstwerk geplaatst op het Ontmoetingsplein in de Goudse Hout.

Ons eerdere bericht hierover:

Tot uiterlijk 26 september kunt u stemmen welk van de twee kunstwerken op het Ontmoetingsplein in de Goudse Hout. Ga direct naar de stempagina of lees eerst waarvoor het beeld bedoeld is.

Op het ontmoetingsplein in de Goudse Hout zal een kunstwerk verrijzen, gewijd aan de Goudse dichter Leo Vroman (1915-2014). Groenalliantie heeft in samenwerking met de Vroman Foundation het initiatief genomen om een kunstwerk te realiseren aan de hand van de eerste dichtregels uit het gedicht ‘Hallucinaties’ van Leo Vroman. Drie kunstenaars hebben op verzoek van Groenalliantie eerder dit jaar een ontwerp ingediend. De jury heeft geen winnaar aangewezen maar besloten dat er voor 2 overgebleven kunstwerken een publieke stemming komt.

Tot 27 september 2020 kun je op deze pagina je stem uitbrengen op 1 van de 2 kunstwerken: Saying hi and goodbye van Henrique van Putten, óf Verdwijnselen van David Habets​​​. Het kunstwerk met de meeste stemmen zal uiteindelijk in de Goudse Hout gerealiseerd worden.

Saying hi and goodbye

‘Saying hi and goodbye’ van de kunstenaar Henrique van Putten is een kleurrijk en natuurlijk kunstwerk dat opvalt, maar zich ook vereenzelvigt met de omgeving. Het stemt tot nadenken en tegelijk tovert het een glimlach op je gezicht. Het bestaat uit een felle geelgroene hagedis die zich bevindt op een stuk hout en tussen vier stenen. Op de grond ligt een gevallen steen met de dichtregels erop. Vroman had ooit een hagedis als vriend, het diertje hielp hem de moeilijke tijd in een Javaans kamp door. Het ziet er in eerste instantie misschien verontrustend uit. De hagedis zal verpletterd kunnen worden tussen de zware keien. Of speelt het wellicht verstoppertje? Want het laat de kop vanonder de steen toch weer zien en werpt zo de wereld een vlugge knipoog toe. Het verschijnt, het verdwijnt…

Verdwijnselen

Verdwijnselen is het kunstwerk van David Habets en bevraagt het streven naar monumentaliteit in de natuur. Vierentwintig klei blokken zakken langzaam in de veenbodem weg. De blokken staan op de afgegraven veenbodem aan het water. De lettergrepen van de prachtige regels van Vroman worden uit de blokken gefreesd. Ze zakken langzaam weg en worden zelf Verdwijnselen.

Wij zijn verschijnselen

van zo korte duur

dat we verdwijnselen

zijn van de Natuur.

Het veen krijgt de ruimte tussen de blokken te groeien. De ogenschijnlijk eenvoudige maar tegengestelde beweging, van verzakken en aangroeien, nodigt uit tot verwondering van de natuur en richt de blik op de veranderingen in het Goudse landschap. Voor Vroman was de polder nog leeg, nu staat daar een nieuw gebouwde stad. In deze lege ruimte is hij door de jaren heen zijn gedachte blijven projecteren. Heimwee en de verwondering voor de natuur liggen in dit archief van veen verscholen. Verdwijnselen verbeeldt de dynamiek van het Hollands veenlandschap.

Leo Vroman
Leo Vroman (1915-2014), geboren en getogen in Gouda, is een van de belangrijkste Nederlandse dichters maar hij was ook wetenschapper en kunstenaar. Hij noemde zichzelf een ‘wetenschapsmannetje’, maar zijn poëzie, zijn tekeningen en zijn persoonlijke leven met zijn geliefde Tineke en hun dochters Peggy en Geri waren net zo belangrijk voor hem. Hij vluchtte aan het begin van WOII uit Nederland en vestigde zich later in Amerika. Meer informatie over Leo Vroman is te vinden op de website vromanfoundation.com