Bijna 55 jaar aan de Achterwillenseweg

Op de mooie zomeravond van 8 augustus 2022 praatten we  (Theo van Welie en Sonja Stehouwer) met Jopie Derden-van Vliet. Vanaf 1968 was ze de rechterhand van haar man Jan op de witlofkwekerij aan de Achterwillenseweg. Sinds zijn overlijden in 2015 woont ze samen met haar kat in hun gezamenlijke woning.Jopie werd in 1934 geboren in de Rotterdamse wijk Crooswijk, waar ze opgroeide als jongste in een gezin met vier kinderen. Haar vader had een kruidenierswinkel en was daarnaast melkboer. Als jong meisje werkte ze bij haar ouders in de winkel en op de vrachtwagen, waarmee ze de handel verkochten. Ze weet nog hoe zwaar de metalen melkbussen waren van 40 liter

Naaien met vloeipapier

Jopie kijkt tevreden en dankbaar terug op haar kindertijd. Zij ging in 1940 naar de buurtschool, School met den Bijbel. Die werd helaas al snel dat jaar gevorderd door de Duitse bezetter. Daarna ging ze een enkele keer naar een andere school, eigenlijk heeft ze heel veel onderwijs gemist tot de bevrijding.

Ze volgde als jonge puber anderhalf jaar onderwijs op de Industrieschool, waar meisjes werden opgeleid tot naaister. Omdat er die eerste jaren na de oorlog geen stoffen of zelfs lappen waren, oefenden ze met vloeipapier.

Wijken voor de A20

Ze kreeg verkering met Jan Derden, tuinderszoon uit Hillegersberg en ze trouwden in 1961. Ze werkte samen met Jan op de tuin en bij haar ouders in de winkel. Ze hadden geluk dat er een huisje voor hen vrijkwam aan de Boezemstraat in Rotterdam, daardoor hoefde ze niet in te wonen bij hun ouders. In 1967 werd de tuinderij in Hillegersberg onteigend, om plaats te maken voor de A20.

Heimwee naar Rotterdam

In 1968 begonnen Jan en Jopie hun witlofkwekerij aan de Achterwillenseweg. Of ze geen heimwee had naar de drukte en gezelligheid van Rotterdam? Dat heeft ze gehad; ze voelde zich zo anders dan de ‘gereformeerde tuinders en buren’. Ze wende er aan en werkte hard. Voor Jan was de witlofteelt in de kas nieuw, maar dat had hij gauw geleerd.

Witlofteelt

Hoe ging de witlofteelt? In een deel van de kas werd de grond verwarmd door een buizenstelsel en een kolenkachel. In de herfst arriveerden de witlofwortels uit Zeeland. Die werden bijgesneden en één voor één op een rij gepoot. Daarna ging er een laag aarde overheen. Voor het ontkiemen en om de witte kleur te houden werden de wortels toegedekt met kleden. Nog voor de winter werd de witlof gestoken en gesorteerd. Een vrachtrijder bracht de groente naar de groente- en fruitveiling van Waddinxveen. Daar werd hij nog voor de feestdagen geveild.

Andere gewassen

Daarna begon de teelt van de andere gewassen: radijs, sla, spinazie, andijvie, prinsessenbonen, stokbonen in de koude grond en bloemkool, komkommers en tomaten in de kas. De bloemkool vroeg veel aandacht: ’s morgens vroeg moesten de kolen worden afgedekt, anders werd de bloemkool groen. Voor de kool naar de veiling ging, werden overtollige bladeren verwijderd en de kolen gesorteerd: Zes grote kolen in een kist of tien kleine.

Wijken voor huizen

Nieuwbouwplannen maakten dat Jan en Jopie hun grond moesten verkopen. Het land tussen de Achterwillenseweg en het spoor heeft bijna twintig jaar braak gelegen, doordat de plannen steeds veranderden. Nu kijkt Jopie uit op de nieuwbouw. Na het plotseling overlijden van Jan heeft Jopie besloten in haar huis te blijven wonen: met vrijheid en de ruimte om en in haar huis. Ze heeft aardigheid in de vriendelijkheid en zorgzaamheid van de achterburen.

Sonja Stehouwer en Theo van Welie